معامله‌گر کیست و چه کار هایی انجام میدهد؟

معامله‌گر

معامله‌گر، فردی است که در بازارهای مالی مثل بازار سهام، ارز و کالا، دارایی‌هایی را می‌خرد و می‌فروشد.

وظیفه اصلی او تحلیل بازار و تصمیم‌گیری در مورد زمان و نحوه معامله، و اجرای معاملات به منظور به‌دست آوردن سود و جلوگیری از ضرر است.

تفاوت مهمی بین معامله‌گران و سرمایه‌گذاران وجود دارد. سرمایه‌گذاران معمولاً دارای دوره‌های زمانی بلندتری هستند و دارایی‌ها را برای مدت طولانی نگه می‌دارند تا از رشد طولانی‌مدت سرمایه خود بهره‌برند. به عبارت دیگر، سرمایه‌گذاران به امید بهبود قیمت دارایی‌ها در آینده سرمایه‌گذاری می‌کنند.

در مقابل، معامله‌گران تمایل دارند دارایی‌ها را برای دوره‌های کوتاه‌تر نگه دارند تا از فرصت‌های کوتاه‌مدت در بازار بهره‌برند. به عبارت دیگر، آن ها به دنبال کسب سود از تغییرات سریع در بازار هستند.

نقش یک معامله‌گر

یک معامله‌گر به دنبال ایجاد سود از خرید دارایی‌ها (مثل کالاها یا اوراق بهادار) با قیمت پایین و سپس فروش آن ها با قیمت بالا یا خرید با قیمت بالا و فروش در قیمت های بالاتر می‌باشد

همچنین در بازار های دو طرفه نظیر فارکس و کریپتو و همیطور قرارداد های آتی و اختیار در بازار داخل علاوه بر روش خرید با فروش دارایی در قیمت بالا و سپس خرید آن در قیمت های پایین و یا فروش در قیمت پایین و سپس خرید پایین تر می باشد. این فرآیند به دارایی‌های مالی اشاره دارد که می‌توانند شامل سهام، اوراق بهادار، ارزها، کالاها، و حتی مشتقات مالی باشند.

برای دستیابی به این هدف، معامله ‌گران از روش‌های متنوعی استفاده می‌کنند. این روش‌ها شامل تحلیل بنیادی (بررسی شرایط اقتصادی و مالی)، تحلیل تکنیکی (بررسی الگوها و نمودارهای قیمتی) و تحلیل کمی (استفاده از داده‌ها و مدل‌سازی) می‌شوند.

. این تحلیل‌ها به معامله‌گر کمک می‌کنند تا روندها و فرصت ‌های بازار را شناسایی کرده و به ‌طور موثرتری تصمیم‌ های معاملاتی خود را اتخاذ کنند.

همچنین، معامله‌گران باید ریسک‌های مختلفی که به حرفه ‌شان مرتبط هستند را بشناسند و این ریسک ‌ها شامل ریسک بازار (مرتبط با تغییرات قیمت در بازار)، ریسک اعتباری (مرتبط با عدم پایبندی طرف‌ های معامله به تعهداتشان) و ریسک نقد پذیری (مرتبط با عدم توانایی سریع نقد کردن دارایی) می‌شوند. برای کاهش این ریسک‌ ها، معامله ‌گران به استفاده از استراتژی ‌های حفاظتی متنوعی می‌پردازند تا ریسک معاملاتشان مدیریت کنند.

مهارت‌های مورد نیاز معامله‌گر ان

برای به دست آوردن موفقیت به عنوان یک معامله گر و امرار معاش از این کار، معامله‌ گران نیاز به توانایی‌های متنوعی دارند، که شامل مهارت‌ های کمی و کیفی می‌شوند.

این مهارت ‌ها به ترکیبی از ویژگی‌ های تحلیلی، مدیریت سرمایه و مالی – رفتاری اشاره دارند.

یکی از مهارت‌ های اساسی معامله ‌گران، درک عمیق از دارایی مورد معامله، عملکرد بازار و استراتژی ‌های مختلف در این بازارها است. آن ها باید توانایی اجرای دقیق استراتژی خود را بدون دخالت دادن احساسات داشته باشند و بتوانند به سرعت و به درستی اطلاعات بسیاری را پردازش کنند تا بتوانند تصمیمات منطبق با شرایط  بازار را اتخاذ کنند.

معامله‌گران همچنین نیاز دارند تا به عنوان متخصصان مدیریت ریسک عمل کنند. آن ها باید به طور مداوم موقعیت‌ های فعلی و احتمالی خود را نظارت کنند تا اطمینان حاصل کنند که ریسک‌هایی که قبول کرده اند مناسب است یا نه. معامله‌گران باید قبل از ورود به هر معامله حداکثر ریسک پذیرفتنی خود را مشخص کنند و به موقع از بازار سود خود را بگیرند.

همچنین، مهارت ارتباطی برای معامله ‌گران(به عنوان شغل سازمانی) بسیار حیاتی است. همکاران، مشتریان، رؤسا و سایر ذینفعان باید متوجه شوند که معامله ‌گر چه اطلاعاتی ارائه پردازش کرده تا بتوانند تصمیمات مستندی را اتخاذ کنند. در نهایت، معامله ‌گران باید دارای هوش هیجانی بالا باشند. معاملات یک حرفه بسیار فشرده است و معامله ‌گران باید به طور مؤثر توانایی مدیریت احساسات خود را در یک محیط بسیار استرس‌ زا داشته باشند.

معامله گران در کجا معامله میکنند؟

معامله‌ گران به طور عمومی در مکان‌ های مختلفی مشغول به کار می‌شوند. افرادی که به عنوان معامله‌ گران مستقل عمل می‌کنند، ممکن است دفتر کاری در خانه داشته باشند یا یک دفتر اجاره کنند. در موارد دیگر، معامله‌گران ممکن است در بانک‌های سرمایه‌گذاری، شرکت‌های کارگزاری، شرکت‌های معامله انحصاری، شرکت‌های مدیریت دارایی، صندوق‌ های سرمایه ‌گذاری یا بورس ‌ها مشغول به کار شوند. مکان کار معامله‌گران ممکن است یک دفتر فیزیکی باشد یا آن ها از راه دور به صورت آنلاین کار کنند. این تصمیم معمولاً به نوع فعالیت معامله و سیاست‌های شرکت مرتبط است.

معامله گر شخصی در مقابل معامله گر نهادی

بسیاری از مؤسسات مالی بزرگ دارای اتاق ‌های معاملاتی هستند که در آن ها معامله‌گران به عنوان کارمندان برای شرکت، محصولات متنوعی را خرید و فروش می‌کنند. به هر معامله‌گر تعیین می‌شود که چه حجمی از یک موقعیت را می‌تواند برعهده بگیرد، حداکثر مدت زمانی که می‌تواند موقعیت را نگه دارد و حداکثر میزان ضرری که می‌تواند از تغییرات نرخ ارزش موقعیت داشته باشد قبل از بستن موقعیت تعیین می‌شود. شرکت اصلی موظف به تحمل ریسک اصلی موقعیت ‌های معاملاتی است و بیشتر سود حاصل از این معاملات به شرکت تعلق دارد؛ معامله ‌گران نیز به عنوان کارمندان شرکت حقوق و پاداش دریافت می‌کنند.

افراد بسیاری که با حساب شخصی معامله می‌کنند، اغلب از محل خانه یا یک دفتر کوچک کار می‌کنند و به طور معمول از خدمات کارگزاران با تخفیف و پلتفرم‌های معاملات الکترونیکی بهره می‌برند. محدودیت‌ها و شرایط معاملاتی آن ها بر اساس منابع مالی و اعتبار شخصی خود تعیین می‌شود، اما اغلب تمام سودهای خود را به عنوان درآمد شخصی دریافت می‌کنند.

(مقاله تفاوت معامله گر نهادی و خرد)

انواع اطلاعاتی که معامله‌گران به آن ها نیاز دارند

برای اتخاذ تصمیمات درست و دستیابی به سود معامله ‌گران فعالیت‌های خود، از روش‌های متنوعی برای جمع‌ آوری اطلاعات استفاده می‌کنند. این اطلاعات شامل دسته‌های مختلفی از مواد است که عبارتند از اطلاعات اساسی (مانند اطلاعات مرتبط با شرکت‌ ها و وضعیت اقتصادی کلان)، اطلاعات فنی (شامل الگو های قیمتی و شاخص ‌های تحلیلی)، زمان ‌بندی بازار (که زمان مناسب برای ورود یا خروج از معاملات را تعیین می‌کند)، نویز (مشکلات و اختلالات ممکن در بازار) و حس‌نامه (احساسات و نگرش‌ها نسبت به بازار) می‌شود. ابزار توسود یکی از منابعی است که اطلاعات کمی دقیقی را از وضعیت سهم ها و نماد ها در بازار های مالی داخلی و خارجی ارائه می دهد.

(مقاله توسود)

اطلاعات بنیادی

اطلاعات بنیادی یک مفهوم در زمینه مالی است که به داده‌های مرتبط با ارزش درونی و ذاتی یک دارایی  مالی اشاره دارد، مانند سهام، اوراق بهادار، آتی‌ها، ارزها و کالا های مالی. این اطلاعات برای معامله‌ گران بسیار حیاتی هستند زیرا امکان ارزیابی دقیق و شفاف در مورد ارزش و وضعیت اقتصادی این دارایی‌ها را فراهم می‌کنند. در نتیجه، معامله ‌گران می‌توانند بر اساس این اطلاعات تصمیمات معاملاتی خود را بگیرند و به بهترین شکل ممکن از فرصت‌ های بازار بهره ‌برند.

داده های بنیادی به طور کلی از داده‌های اقتصادی، اطلاعات مرتبط با صنعت، و اطلاعات مالی شرکت ها به دست می‌آید و شامل داده‌های اقتصادی، روندهای صنعتی، اخبار و رویدادهای شرکت‌ها، و صورت‌های مالی می‌شود.

اطلاعات تکنیکی

اطلاعات فنی و تکنیکالی به معنای تحلیل دقیق داده‌ های گذشته و کنونی قیمت توسط معامله ‌گران است. این تحلیل با هدف شناسایی الگوها و روندها انجام می‌شود تا معامله ‌گران بتوانند حرکت‌ های قیمتی آینده در دارایی‌ هایی مانند سهام، اوراق بهادار، آتی‌ها، ارزها و کالا های مالی را پیش ‌بینی کنند.

معامله‌گران برای تشخیص فرصت‌های خرید و فروش از تحلیل تکنیکال و دیگر اطلاعات مرتبط با زمان‌بندی بازار استفاده می‌کنند. آن‌ها از روش‌های نموداری و نشانگرها مانند میانگین متحرک و اسیلاتورها برای انجام این کار بهره می‌برند. نمونه‌هایی از اطلاعات مرتبط با زمان ‌بندی بازار شامل اعلامیه ‌های اقتصادی و مالی و نشانگرهای حسی بازار می‌باشند. الگو های چرخش سرمایه در بین نماد های مختلف را می توانید در بخش نمودار تو سود به صورت لایو مشاهده کنید.

نوسان گیری

معاملات نوسانی به تصمیم ‌گیری ‌هایی اشاره دارند که معمولاً بر اساس عواملی انجام می‌شوند که به نظر می‌آیند مفید باشند،اما معمولا تصادفی هستند. برخی از این عوامل ممکن است شامل شایعات، گفت‌وگوها یا احساسات باشند. نوسان ممکن است نابرابری ‌هایی در بازار ایجاد کند که معامله ‌گران می‌توانند از آن سود کسب کنند. همچنین، معامله‌گران نوسانی معمولاً با سرمایه‌ گذاران خرد مرتبط هستند که از ابزارهای لازم برای کسب سود از معامله‌گری بهره‌برداری نمی‌کنند.

احساسات

احساسات به نگرش کلی فعالان در بازار مالی اشاره دارد. این نگرش می‌تواند مثبت (تأییدی)، خنثی یا منفی (کاهنده) باشد و ممکن است به بازارهای مالی یا دارایی‌های مختلف مانند سهام، ارزها یا کالاها مرتبط باشد. احساسات بازار معمولاً به عواملی مانند داده‌های اقتصادی و مالی، رویدادهای ژئوپلیتیکی یا اخبار شرکت‌ها بازگردانده می‌شود. (اشاره به مقاله risk on/risk off)

راه‌های تبدیل شدن به یک معامله ‌گر نهادی

برای تبدیل شدن به یک معامله ‌گر در بازارهای مالی، نیاز به مراحل زیر دارید:

 مطالعه، تمرین، و گرفتن مجوز. اکثر مشاغل ورودی در زمینه معاملات حداقل دارای مدرک کارشناسی می‌باشند و کارفرمایان اغلب به دنبال فارغ‌التحصیلانی هستند که رشته‌های تخصصی خود را در زمینه‌هایی مانند مدیریت، اقتصاد و حسابداری دنبال کرده‌اند. در مواردی، داشتن مدرک کارشناسی ارشد در مدیریت کسب‌وکار (MBA) می‌تواند یک ویژگی مهم برای موقعیت‌های با سطح بالاتر در شرکت‌های معامله‌گری باشد.

شرکت‌هایی که معامله‌گران را استخدام می‌کنند، معمولاً برنامه‌های آموزشی برای کارکنان خود ارائه می‌دهند که به موارد زیر تمرکز دارند:

معامله‌گری

این برنامه‌های آموزشی به کارکنان کمک می‌کنند تا با مفاهیم کلی معاملات و مبانی بازارهای مالی آشنا شوند. این شامل اصول پایه تجارت، نوع دارایی‌های مختلف، و روش‌های تجاری می‌شود.

آموزش در مورد دارایی‌ها: در این بخش، کارکنان با انواع مختلف دارایی‌های مالی آشنا می‌شوند. مثلاً شرکت‌ها ممکن است در بازار سهام، ارزها، یا سایر دارایی‌های مالی فعالیت کنند. کارکنان باید درک کاملی از هر نوع دارایی کسب کنند.

آموزش مرتبط با قوانین و مقررات: در برخی موارد، کارگزاران و بانکداران سرمایه‌گذاری باید مجوزی از سازمان تنظیمی صنعت مالی (FINRA) دریافت کنند. برای این منظور، آموزش‌ها و آزمون‌هایی مرتبط با قوانین و مقررات بازارهای مالی برگزار می‌شود.

گواهی‌های حرفه‌ای: برای افزایش فرصت‌های شغلی و پیشرفت در حرفه معامله‌گری، کسانی که از مدرک کارشناسی به بالا برخوردار هستند می‌توانند به دنبال گواهی‌های حرفه‌ای مانند Chartered Financial Analyst (CFA) یا Chartered Market Technician (CMT) بگردند.

این آموزش‌ها و مجوزها به کارکنان کمک می‌کنند تا تجارب و دانش لازم را برای معامله‌گری در بازارهای مالی کسب کنند و در حرفه‌ی خود پیشرفت کنند.

برای فعالیت در نهاد های مالی ایران نیز داشتن مدارک 7 گانه سازمان بورس مزیت می باشد.

(مقاله مدارک 7 گانه بازار سرمایه)

بند پایانی

معامله‌گری یک حرفه مهم در بازارهای مالی است که نقشی کلیدی در فرآیند تعیین قیمت دارایی‌ها و فراهم کردن امکانات مالی برای افراد و شرکت‌ها دارد. معامله‌گران می‌توانند افرادی باشند که به صورت مستقل و کارآفرینانه در بازارهای مالی فعالیت می‌کنند و تصمیمات مالی خود را مستقلانه اتخاذ می‌کنند. همچنین، آن‌ها ممکن است به عنوان کارمندان در بانک‌های سرمایه‌گذاری، صندوق‌های سرمایه‌گذاری اختصاصی یا شرکت‌های معامله‌گری معتبر کار کنند.

فعالیت معامله‌گران در انواع مختلف دارایی‌ها از جمله سهام، اوراق بهادار، ارزها، کالاها و مشتقات مالی متنوع است. آن‌ها به منظور پیش‌بینی و تجزیه و تحلیل بازارها و تعیین قیمت‌ها از استراتژی‌ها و ابزارهای مختلفی استفاده می‌کنند. این شامل تحلیل داده‌های گذشته و فعلی بازار، استفاده از نمودارها و الگوها، استفاده از شاخص‌های مالی مثل میانگین متحرک و نوسیلاتورها، و حتی استفاده از اخبار و رویدادهای شرکت‌ها و رویدادهای ژئوپلیتیکی می‌شود.

یکی از نکات کلیدی در معامله‌گری این است که معامله‌گران ممکن است از نواحی نادرست یا نارسایی‌های بازار بهره‌برده و سود کسب کنند. این به معنای این است که آن‌ها ممکن است افرادی را که تصمیمات بر اساس احساسات یا تحلیل نادرست می‌گیرند، به معاملاتی جلب کنند که مزایای مالی برای خود دارند.

در نهایت، برای توسعه حرفه و فرصت‌های شغلی بیشتر، معامله‌گران ممکن است گواهی‌نامه‌های حرفه‌ای مانند معرفی Chartered Financial Analyst (CFA) و معرفی Chartered Market Technician (CMT) را دریافت کنند که می‌تواند در بهبود موقعیت شغلی آن‌ها تأثیرگذار باشد.